Krokodillen, ik ben er niet echt gek op. Ik vind het maar enge dieren. Koud, groot, griezelig en zonder gevoel. Kortom; Ik heb er niet zoveel mee. Toch ben ik, toen ik nog in Costa Rica woonde, een paar keer met een krokodillentour mee geweest. Krokodillen die leven hier nu eenmaal, en ze schijnen goed werk te doen voor het ecosysteem. Ik moest die beesten gewoon een keer gezien hebben. En een beetje griezelen kan geen kwaad.
En wat ik al dacht is ook echt waar; van dichtbij zijn krokodillen nog veel en veel enger.. Gelukkig blijft de gids tegenwoordig in zijn bootje zitten. In het verleden ging zo’n gast nog wel eens de boot uit om de krokodil met een stuk kip uit het water te lokken. Hij sloeg dan met dat stuk vlees op het water en die krokodil wist dat er wat lekkers te halen was. Levensgevaarlijk in mijn ogen! Gelukkig deden ze dat bij deze tour niet meer.
De krokodillenbrug..
Maar voordat de tour zou beginnen, stopten we eerst even bij de krokodillenbrug. Deze krokodillenbrug is in Costa Rica een begrip. De brug gaat over de rivier de Río Grande de Tárcoles. En in die Tárcoles stikt het van de krokodillen. Vanaf de hoge brug kun je ze ver beneden zien zonnebaden. En ook vanaf de brug maken die beesten indruk. Want wat waren ze groot!
Ik vroeg me af of er niet zo nu en dan iets (of wat) over de reling werd gegooid, als smakelijk hapje voor de krokodillen. Volgens mij kan dat daar gemakkelijk, want de reling is aan de bovenkant aardig open. Dat je iemand per ongeluk expres even helpt om de krokodillen daar beneden eens van dichtbij te bekijken. Een zetje en je bent er vanaf. Ik ging maar snel weg bij de rand, brrr!
Bij de krokodillenbrug heb je allerlei winkeltjes en een paar restaurantjes. Er lopen mannetjes rond die voor een kleine vergoeding je auto in de gaten houden als jij de brug opgaat. Toch zou ik je niet aanraden om kostbaarheden zichtbaar in de auto te laten liggen. Het is er bij de krokodillenbrug vaak een drukte van jewelste, en ze stelen zo je spullen uit je auto.
De krokodillentour..
Het draait echt niet alleen om de krokodillen in de tour die wij gingen doen. Er zitten ook erg veel vogels langs en op de Tárcoles. Als je geluk hebt zie je ook nog aapjes of ander wildlife langs de oever. Natuurpark Carrara is namelijk niet ver van de Tárcoles af. Maar over Carrara een andere keer meer..
We zaten met meerdere mensen in een grote boot. Handen en voeten graag binnenboord houden en daar gingen we. We kregen een kaart met daarop de afbeeldingen van allerlei vogels die daar voorkwamen. Bij elke afbeelding stond ook een nummertje én de naam van de vogel in maar liefst 4 verschillende talen. Elke keer als de gids een vogel zag dan noemde hij de naam van die vogel en het bijbehorend nummer. Heel handig!
De gids was erg onderhoudend en gooide er vaak wat grappen tegenaan. Hij vertelde allerlei wetenswaardigheden over het gebied. De dieren die daar voorkwamen, en over de krokodillen.
En toen kwamen we de eerste krokodil tegen. Slik! Wat een beest was dat zeg! Met haar ene oog keek ze me kil aan. Babah, wat dichtbij! Ik kon het groen (zie filmpje) op haar tanden zien zitten! Ik moest er niet aan denken dat ik tussen die tanden zou worden vermorzeld! De huid van de krokodil zag eruit als een pantser, keihard. En dan die grote punten op haar staart!
Ze had, net zoals de krokodillen die we daarna nog verder tegenkwamen, de naam van een bekend persoon. Dat ging van Lady GaGa tot aan bijvoorbeeld Rocky. Super grappig!
Je kon door de hoge leeftijd, en aan de lengte van de krokodillen, opmaken dat ze daar in de Tárcoles rivier een goed leven hadden. Er was zo te zien genoeg te eten. Soms verschalken ze zelfs een koe die daar toevallig net iets te dicht bij het water loopt.
De krokodil op mijn filmpje was bijvoorbeeld (volgens de gids dan) zo’n 30 jaar oud. De gids zei dat ze gemiddeld 80 jaar oud konden worden, maar dat er in de Tárcoles krokodillen zaten die al veel ouder waren.
En zo kwamen we nog veel meer krokodillen tegen, de een nog groter dan de ander. Allemaal met hun eigen territorium, waarin geen andere krokodil geduld werd. We zagen de zee die overging in de Tárcoles waardoor je dus brak water kreeg. We voeren langs hele mooie plekjes met allerhande prachtige vogels. En op de valreep zagen we ook nog een stel howler monkeys. Die klommen toevallig net van de ene boom naar de andere. Geweldig!
Wat ik jammer vond is de grote hoeveelheid plastic die daar in de Tárcoles langs de oevers lag. Het verpest de hele omgeving, en voor de beesten is het al helemaal niet goed. Hopelijk gaan ze daar nog iets aan doen!
Al zal het opruimen best een dingetje zijn met al die krokodillen!
