Op donderdag en vrijdagmorgen is er hier een farmersmarket (of “feria” zoals ze het in het Spaans noemen). De farmersmarkt is boven op een heuvel en het is er altijd druk. De vrouwtjes van de parkeerwacht geven je aanwijzingen waar je mag parkeren. De vorige keer waren we zonder de hulp van de parkeervrouwtjes op een plekje gaan staan waar je dus niet mocht staan, en toen ze dat in de gaten kregen moesten we daar meteen weg. Wel goed natuurlijk want anders word het een zooitje. Er is daar toch al bijna geen plek om te parkeren en je mag ook maar een richting op met de auto dus ik snap het wel.

De farmersmarket is helemaal overdekt en er staan een aantal rijen met kraampjes waarop verkopers hun koopwaar hebben uitgestald. Je kunt er niet alleen groenten en fruit kopen maar ook bloemen, planten en wat andere dingen. Wat ik wel grappig vond, en wat eigenlijk ook wel slim is, je kunt een winkelwagentje pakken en daarmee langs de kraampjes lopen. Je legt alles wat je koopt in het wagentje, je hoeft niet te sjouwen en je houd je handen vrij, handig toch!

Er staat ook een kraampje waar ze allerlei sapjes verkopen. En het zijn nog lekkere sapjes ook! Wij kopen er elke week wel een paar flessen waaronder de maracuja sap want dat is mijn favoriete sapje. Die sapjes zitten allemaal in gekoelde dranken dispensers. Toen ik die dispensers zag deed het me meteen denken aan een ijswinkel die vroeger op de markt zat in mijn oude stad ‘s-Hertogenbosch, namelijk “De Ijsvogel”. Daar ben ik wat langsgelopen als klein kind langs die dispensers!

Die dispenser stond buiten voor de deur van De Ijsvogel en er zat volgens mij ranja in, hele koude ranja want ik heb natuurlijk wel eens een bekertje geproefd. In de ene zat rode ranja en in de andere oranje. De ranja werd in die dispenser met grote kracht rond gehutseld, en dat was altijd zo’n mooi gezicht. Je zag steeds een gordijntje van ranja langs het glas naar beneden druipen.

Geweldig toch dat ik zo’n zelfde soort drank dispenser hier dan weer tegenkom! Het maakte in ieder geval weer een leuke herinnering los die ergens in de krochten van mijn hersenen verborgen lag.

Over sapjes bloggen maakt je wel dorstig zeg! Ik denk dat ik er maar een koud glaasje sap op ga drinken! Toedeloe!