Wasbeurtje

Je hebt van die dingen waarvan je weet dat ze negen van de 10 keer misgaan. Toch blijf je (ik) er stug mee doorgaan, want ondanks de vervelende bijverschijnselen en de tijd die het kost, levert het uiteindelijk prima resultaten op.

‘Door ervaring wijs geworden’ gaat voor mij, in dit onderstaand geschreven blog, niet helemaal op. Ik ben echt wel wijs, maar dat is dan meer in de richting van ‘eigenwijs’. Niet altijd een goede eigenschap, maar hee, niemand is perfect.

Zo heb ik altijd problemen met het wassen van onze hoofdkussens. Of er zit te veel schuim in de machine, of de machine stopt gewoon omdat het gewicht niet goed verdeeld is. Toch moeten die kussens regelmatig gewassen worden. Door het zweten krijg je al snel een vergeling en dat vind ik niet fris. Met de hand is mij te veel werk. En in het kader van de verspilling koop je ook niet even elke maand een nieuw kussen.

En vandaag was het dé dag, de kussens moesten een wasbeurtje krijgen. Ik had het al helemaal uitgedacht. Vanwege mijn eerdere ervaringen zou ik nu maar één kussen per keer wassen. Ik zou er ook nog wat beddengoed bij doen zodat het allemaal wat meer verdeeld in de wasmachine zou liggen. Misschien zou dat schelen bij  het centrifugeren. In mijn redenering had ik op deze manier ook de minste kans dat het kussen in de wasmachine naar boven zou komen drijven (door de lucht die in dat kussen zat). Die ellende had ik namelijk ook al eens meegemaakt.

Ik was hier met een bovenlader, en waarvan ik eerst dacht dat deze bovenlader hartstikke handig was, kom ik daar nu toch een beetje op terug. Er kan dan wel veel was in (16kg), maar dingen met een aparte maat gaan moeilijk. Bij deze wasmachine zit een soort buis in het midden van de trommel en daar moet je al je was omheen leggen. Die buis zit gekoppeld aan een bakje voor de wasverzachter en kun je er niet uithalen. Ja, het bakje van de wasverzachter kun je er vanaf schroeven, maar verder zit alles muurvast.

Grote dingen, zoals bijvoorbeeld een hondenmand of kussen, moet je dus helemaal om die buis heen draperen en goed naar beneden drukken. Dat is wel een dingetje, je moet die grote spullen er bij wijze van spreken echt tussen frotten.

Een hoofdkussen is makkelijk plooibaar en dat krijg ik er altijd zonder veel moeite in. Nog wat extra was erbij voor het evenwicht en wassen maar. Het ging van een leien dakje.. Ik dacht: Appeltje, eitje!
Toen het wasje klaar was en ik het uit de machine haalde om op te hangen zag ik dat het kussen niet echt goed schoon geworden was. Het was nog net zo gelig als eerst.

Ik besloot om het nogmaals te wassen. Met weer wat extra wasgoed en een grote schep Oxi-Action voor een extra powerboost, ging het, hup, terug de wasmachine in. Het was de eerste keer ook gelukt, dus waarom zou het geen tweede keer lukken. 

Een beetje overmoedig gedacht helaas. Want toen ik ging kijken hoe het ermee was, stond de machine schuin in de wasruimte. Hij was gaan ‘wandelen’ bij de eerste keer centrifugeren, en niet zo’n klein beetje ook. Het was maar goed dat er een muur stond en de machine niet verder kon, anders had hij geheid de stroomdraad of waterslang uit de muur getrokken. De wasmachine bleef water tappen en ik zag de bui al hangen. Snel de wasmachine uit gezet en erin gekeken. En ja hoor, hij was al tot aan de rand toe gevuld met water.

Ik zag het doemscenario al voor me. Stroomuitval, wasmachine kapot en heel veel dweilen! Laat ik daar nu even helemaal geen zin in hebben. Misschien dat er een of andere water vergrendeling op deze wasmachine zit, maar dat probeerde ik liever niet uit. Dus de machine daarna snel op centrifugeren gezet. Dan tapt hij eerst al het water weg, dan gaat hij centrifugeren, en klaar zou Kees zijn. 

Maar Kees was niet klaar, nadat het water was afgetapt begon de machine bij het centrifugeren onmiddellijk te bonken. Wat een rotherrie! Dus meteen weer uit dat ding. Met wat moeite kreeg ik het kussen uit de trommel getild. Daarbij kwam ook nog eens een heel waterballet vrij. Dat kussen was loeizwaar, het was helemaal volgezogen met water. Daarom lukte het dus niet met centrifugeren. Het water liep er met dikke stralen uit, met als gevolg dat alles nat was. Moest ik potverdrie toch nog dweilen.

Nu zit ik met een kletsnat kussen waar zelfs de zon niet tegenop kan drogen. Over een paar uurtjes, als het meeste water eruit gedropen is, ga ik het opnieuw proberen te centrifugeren. Daarna gaat het morgen lekker de zon in. Kan het verder drogen en nog wat witter bleken.

Als dat kussen eenmaal droog is, heb ik er nog een die gewassen moet worden. En die gaat gewoon weer de wasmachine in… Ondanks de vervelende bijverschijnselen kan ik het niet laten. Mijn kussens worden namelijk heel mooi schoon, en daar draait het om. Daarom neem ik al die kleine ongemakjes maar voor lief.
En buiten dat; Ooit zal het heus wel eens een keertje goed gaan!