Nu zul je misschien denken, een blogje over vacuümzakken?? Kun je niet iets beters verzinnen? Dan is mijn antwoord; Natuurlijk kan ik iets beters verzinnen. En nee, het was eigenlijk niet de bedoeling dat het over vacuümzakken zou gaan maar het is op de een of andere manier toch gebeurd. Soms heb je dat wel eens, je wilt ergens over schrijven en dan gaat het ineens een heel andere kant op. Dus sorry, not sorry!
De aanleiding van dit vacuümzakken-blogje is eigenlijk onze hond. Onze hond had in Nederland de keuze uit heel veel mandjes en kussentjes. Ze stonden (en lagen) door het hele het huis. Toen we naar Costa Rica gingen moesten we kiezen welke van de mandjes we mee zouden nemen. We hebben uiteindelijk 2 van zijn meest favoriete mandjes uitgekozen. Ze allemaal meenemen ging helaas niet. En buiten dat, in Costa Rica kun je ook hondenmandjes kopen. Zolang hij hier maar een paar vertrouwde mandjes heeft is het goed.
We hadden 6 koffers plus twee zware laptoptassen, een hondje in zijn reistas, een urn (Ja, je leest het goed.. Een urn, gevuld en wel..) en nog 2 keer handbagage toen we deze kant op gingen. Niet zo heel veel, maar om mee te sjouwen was het meer dan genoeg. En alles (mandjes, kleding en nog wat onmisbare dingetjes) moest dus in die 6 koffers. Ga daar maar eens aanstaan!
Nu kwam ik op het briljante idee om de twee mandjes in een vacuümzak te verpakken en dan zo, hup, in de koffer. Met zo’n vacuümzak heb je veel meer ruimte in je koffer, en die ruimte kon ik goed gebruiken. Zonder zo’n zak hadden die mandjes waarschijnlijk niet eens mee gekund, en dat zou zielig zijn voor onze kleine hondenvriend. Hij moest hier wel zijn vertrouwde en geliefde mandjes hebben.
Het waren gelukkig zachte fluffy mandjes, uitermate geschikt om in een vacuümzak te doen.
Toen eenmaal alle lucht met de stofzuiger uit die zak gezogen was, bleef er niet veel over van zijn fluffige mandjes. Ze waren gereduceerd tot stapelbare schijven. Ze waren echt zo plat als een dubbeltje. Het zag er een beetje vreemd uit, de twee mandjes samen geperst in die vacuümzak. Je herkende er in de verste verte geen hondenmandjes meer in.
Het zijn ook gewoon hartstikke handige dingen die vacuümzakken. Zolang ze doen wat ze moeten doen natuurlijk, want anders heb je er geen reet aan. Het scheelt enorm veel ruimte in je koffer. En ruimte had ik hard nodig met maar 6 koffers voor 2 mensen en 1 klein hondje. Ook mijn kleding moest er aan geloven en in zo’n zak.
Nu had ik vroeger al eens van die hele goedkope vacuümzakken bij de action gekocht maar daar kon ik niks mee. Ze bleven gewoonweg niet goed vacuüm. In een mum van tijd zaten ze weer vol lucht. Of het nu aan die zakken lag of dat het nu aan mij lag, daar ben ik nog steeds niet helemaal over uit. Maar ik neig ernaar om die zakken de schuld te geven.
Ik had ze toen ooit gekocht om dekbedden in op te bergen. Dat leek me wel handig. Ten eerste als ruimtebesparing, en ten tweede waren de dekbedden dan ook nog eens stofvrij opgeborgen. Helaas kwam van dat plan niks terecht.
Het ging al mis met die zak toen ik de stofzuiger op het ventieltje wilde zetten. Dat ventieltje viel uit elkaar en ik wist niet precies hoe het weer in elkaar moest.
Het was een soort van schroefdop dat over een afsluitdingetje zat. Ik denk dat het gewoon niet goed vast zat. Ik heb het er opnieuw opgedraaid met behulp van een andere vacuümzak die als voorbeeld diende. Er zaten namelijk meerdere zakken in zo’n doos. Dat moet dan toch goedkomen denk je nog. Nou mooi niet!
Zo had ik alle lucht uit die zak gezogen en zo zat hij na een tijdje weer vol met lucht. Sterker nog, niet een van die zakken bleef goed vacuüm wat ik ook probeerde! Ventieltje eraf, ventieltje erop. afsluitdingetje zus, afsluitdingetje zo, helemaal geen afsluitdingetje. Het knijpertje van de sluitstrip tien miljoen keer heen en weer gehaald. Het mocht allemaal niet baten, het waren naar mijn mening gewoon een stel slappe rotzakken! Ik heb ze nijdig weggegooid.
Jaren later kwam ik toevallig op de site van de vacuümzakkenspecialist (Ja, die bestaat echt!) terecht. Ik was aan het zoeken naar deugdelijke vacuümzakken voor onze reis naar Costa Rica. Ik wilde kijken wat er op het internet allemaal over te vinden was. Op die site stond precies uitgelegd waarom het toen niet lukte met die ouwe vervelende vacuümzakken! Ik kon het zelfs zien op een plaatje dat ook op die site stond.
Het had te maken met het losse rubbertje dat op het ventiel hoorde te liggen. Dat kon gaan schuiven. Je kon het ook per ongeluk opzuigen, of het kon eruit vallen als die schroefdop los zat. Dat soort nepzakken moest ik nooit meer hebben! Naar wat ik begreep had ik dus eigenlijk de spreekwoordelijke kat in de (vacuüm)zak gekocht.
Met deze informatie in mijn achterhoofd heb ik bij de action een duurdere versie vacuümzakken gekocht. En die waren hun geld dubbel en dwars waard! Ik weet het, ik had ze eigenlijk op de site van vacuümzakkenspecialist moeten kopen. Als dank voor de gevonden uitleg. Helaas had ik niet genoeg tijd om op die zakken te wachten, ik had ze nu direct nodig. Maar ik houd die site in mijn gedachten! (En nee, ik word niet gesponsord door ze!).
Goede vacuümzakken zijn in mijn ogen goud waard! Handig voor in huis, en onmisbaar op een verre reis. Zeker als je maar 6 koffers mee kunt nemen!