Het is nu het aspergeseizoen en omdat wij asperges erg lekker vinden besloten we om ze afgelopen weekend klaar te maken. Normaliter is mijn moeder hier de aspergekoningin, die kan ze zo lekker bereiden. Maar vanwege het herseninfarct dat ze heeft gehad, ging dat hem dat deze keer niet worden. Heel jammer natuurlijk want nu moesten wij het zelf doen.
Aangezien mijn moeder haar kook-genen niet aan mij heeft doorgegeven, zag ik het bereiden van die asperges met vrezen tegemoet. Ik heb in mijn leven nog nooit eerder asperges gemaakt. Het is niet eerder nodig geweest (een slap excuus, ik weet het…). En nu had ik natuurlijk ook nog eens mijn moeder erbij die vast een kritische noot over mijn kookkunsten zou kraken.
Heel gelukkig was mijn nichtje hier, en zij lust net zoals ik erg graag de asperges van oma. Zij wist precies hoe oma het graag zag. De asperges netjes op een mooie schaal met een paar halve eitjes en plakjes ham er omheen gedrapeerd. Het oog wil natuurlijk ook wat.
We besloten om ‘samen’ aan de slag te gaan. Mijn nichtje heeft namelijk wel die kook-genen geërfd, dus ik was allang blij. Schijnbaar hebben die genen een generatie overgeslagen. Ach ja, ik ben weer goed in andere dingen..
Mijn nichtje had ook nog nooit asperges gemaakt, maar ik wist gewoon dat zij dit ging rocken. Met een paar aanwijzingen van oma, hoe je de asperges het beste kon schillen, en welke pan ze het beste kon gebruiken, ging ze aan de slag. En gerockt heeft ze het!
We hadden er een lekker hammetje, krieltjes uit de oven, en een smakelijk aspergesausje bij. Wat was het lekker, we hebben er met smaak van gegeten!
Goed gedaan nichtje!
