Afgelopen weekend was het Moederdag. En dat moest natuurlijk ‘gevierd’ worden! Gelukkig heb ik mijn moeder nog (mijn vader is al in 2006 overleden), maar dat scheelde  weinig. Ze heeft een paar maanden geleden een herseninfarct gehad, en het had heel anders kunnen aflopen. Het is daarom ook best speciaal dat ik samen met haar deze Moederdag mocht ‘vieren’.

Natuurlijk had ik iets leuks voor haar gekocht. Iets wat ze graag wilde hebben. We hadden het erover hoe het vroeger ging, toen wij, mijn zusje en ik, nog klein waren. En hoe we allerlei prachtige gedichtjes en zelfgemaakte cadeautjes voor Moederdag (en natuurlijk ook voor Vaderdag) maakten.

Zelf geknutselde cadeautjes zoals; koffiefilter-zakjes van papier, asbakjes, bloempotjes, etc… De mooiste zelf geknutselde kunstwerkjes kwamen er uit onze handjes. En dan die zoetsappige versjes! Op de kleuterschool konden we natuurlijk nog niet zelf schrijven en daarom kregen we voorgeschreven versjes van de juf. De tekening die bij het versje zat hadden we dan weer wel zelf ingekleurd.

’s Morgens vroeg, snel, snel, je bed uit, bijna rennend naar de slaapkamer van je ouders om blij en verwachtingsvol het gedicht aan je ma te overhandigen. Die vond dat gedicht natuurlijk hartstikke mooi en de tekening was werkelijk prachtig. Daarna nog dat geweldige, met veel liefde gemaakte cadeautje, en je moeder haar dag kon niet meer stuk. Het was misschien niet het allermooiste cadeau, maar wel het waardevolste.

Toen ik wat ouder was ging ik mijn cadeautjes in de winkel halen. En dat viel nog niet mee! Ik had natuurlijk niet zo heel veel geld om te besteden. Zo heb ik een paar Moederdagen achter elkaar een fantastisch mooie kitschy kop en schotel voor haar gekocht. Van die kop en schotels met gekleurde bloemetjes erop, sierlijk gevormd, en met een mooi gouden randje. Waaruit je thee drinkt met je pink omhoog. Ik dacht dat ze daar wel blij mee zou zijn, aangezien ze zoveel thee dronk.

Het resultaat was dat mijn moeder na een paar jaar een aantal verschillende kop en schotels in de kast had staan die helemaal niet bij elkaar pasten. Het kan trouwens goed zijn dat het helemaal geen theekopjes waren, maar koffiekopjes. Wist ik veel! Ach, wat maakt het ook uit, koffie dronken ze ook.

Tegenwoordig geef ik iets wat mijn moeder echt kan gebruiken of graag wil hebben, en dat hoeft helemaal niet zo duur te zijn. Het gaat toch meer om de waardering die je voor je moeder hebt, en die je op deze manier nog eens extra kunt onderstrepen!

*Bovenstaande foto is dan wel een versje voor Vaderdag, maar de strekking is hetzelfde..